99

mogła zebrać myśli, a tym bardziej przypomnieć sobie czegokolwiek.
około dziesięciu lat temu.
lewackie) - bohater i idol (przyp. tłum.).

zobaczyła Diaza idącego tym swoim kocim krokiem przez biuro.
Przez większość swego życia nie zwracał na siebie uwagi.
pierwszą poranną kawą, a babka w dodatku mówiła po hiszpańsku.
chciała powiedzieć „absolutnie", ale Diaz nie wierzył w coś takiego.
jakby rozważał każde słowo. - A przynajmniej tak wtedy myślałem.
drodze. Ale nie zrobił tego, bo oboje nie stanowili dla niego żadnego
- Miałam zamiar wracać do biura.
podnieść, ale ciało już jej nie słuchało. Czarna mgła zasnuła jej oczy,
komórki do biura po przylocie na miejsce. Zatem ona mogła dzwonić
jeśli tak jest w istocie, Ellin zrobiłaby lepiej, uprzedzając Gallaghera i

- Powieszą cię!
się przecież spodziewać czegoś podobnego, skoro głowa rodu, książę Robert Hawkscliffe,
- Rozumiem. - Urywane słowa Aleca były czymś, co ją wręcz poraziło, jakby
- Parthenio, wytłumacz mu. Alec zdołał się skupić na opowieści Parthenii. Usłyszał o
blondyn nie robił tego specjalnie, ale wyobraźnia działała i podsuwała niezbyt
Zadowolona, że wreszcie ma obok siebie bratnią duszę, Alice zaprosiła Bellę do swego biura. Miękkim ruchem odgarnęła długie, ciemne włosy i z ulgą i przysiadła na brzegu biurka. Tu przynajmniej mogła czuć się swobodnie i cieszyć tą odrobiną prywatności, która jej została. Wprawdzie nigdy nie żałowała dawnego życia, z którego musiała zrezygnować, wychodząc za księcia, ale od czasu do czasu musiała wyrwać dla siebie choćby parę godzin tego, co nazywała normalnością.
Podziękował jej i powiedział, że sam się obsłuży, więc natychmiast wycofała się do recepcji. Potem zajęci byli kawą, wymianą informacji o tym, kto z cukrem, a kto bez. Jak dwoje nieznajomych podczas randki w ciemno, pomyślała, czując, że z każdą chwilą czuje się bardziej skrępowana.
zdecydowany, a uścisk wprawdzie niezbyt mocny, ale nieustępliwy.
- Powiedz mi coś więcej. Może chodzi o jakieś zdarzenie z czasu wojny? Albo o
- Czy możesz dyskretnie wypytać o nią swoich znajomych z wyższych sfer? Dyskrecja
- Chwyć się mnie. Nie pozwolę, żebyś spadł!
haka latarnię, by oświetlić drogę wytwornym gościom. Kompani Aleca nie czekali nawet, aż
- Naprawdę? To bardzo ciekawy kraj. Odkąd kilku członków naszej rodziny wzięło ślub z Amerykanami, Cordina nawiązała z tym krajem bliskie stosunki.
- W rzeczy samej - mruknął.
- Większość z nas nie potrafi pojąć istoty zła. Najważniejsze mu się nie dać. Nie pozwolić, żeby zniszczyło nas i nasze życie.